Drieëntwintig jaar geleden werd op het eerste World Pasta Congres in Rome besloten om een jaarlijks terugkerende dag rondom pasta te organiseren: de Wereld Pasta Dag. Iedereen kent pasta. Ondertussen hebben we het in alle maten, kleuren en zelfs geuren. Maar eigenlijk is het allemaal terug te brengen tot iets simpels: een product gemaakt van gemalen graan en water.
Bij pasta denken we meteen aan Italië. Maar klopt dat wel? Pasta werd zeer waarschijnlijk aan het eind van de 13e eeuw door Marco Polo wel in Italië geïntroduceerd, na zijn rondreis door China. Is pasta dan Chinees? Noedels zijn immers ook gemaakt van graan en water. We kunnen echter nog verder teruggaan in de tijd. De Romeinse keizer Cicero zou dol geweest zijn op laganum, de brede, platte deegwaren die nu tagliatelle genoemd worden. Of wat denk je van de Etrusken die zo’n 3000 jaar geleden, al een soort pasta kende?
Op papier
Laten we het geschreven woord er eens op nakijken. De oudste vermelding van gekookte deegwaren staat in de Talmud van Jeruzalem, geschreven in het Aramees in de 5de eeuw na Christus. Bij de verovering van Sicilië zouden de Arabieren pasta geherintroduceerd hebben in Italië.
Het oudste bekende recept voor pasta verscheen rond het jaar 1000 in het boek “De arte Coquinaria per vermicelli e macaroni siciliani”, (De kunst van het koken van Siciliaanse macaroni en vermicelli) geschreven door Martino Corno, kok van de machtige Patriach van Aquilea. Weer Italië, dus.
Op tafel
In België kwam pasta op tafel terecht dankzij de Italiaanse migranten die graag aten zoals thuis. Aanvankelijk werd dat vreemde eten maar argwanend bekeken. Velen proefden voor het eerst spaghetti op de Expo 58, maar het was wachten tot het gerecht werd opgenomen in de herziene versie van Ons Kookboek uit 1964 voor het meer algemene bekendheid kreeg.
Ondertussen trokken meer Belgen op vakantie naar het zonnige zuiden, naar het Gardameer. Eens terug in eigen land, wilden de vakantiegangers graag de gerechten waarmee ze ginds kennis maakten hier demonstreren.
Op restaurant
Tegelijkertijd doken de eerste Italiaanse restaurants op, uiteraard in handen van migranten. Deze ristorante Italiano brachten niet de echte Italiaanse keuken. Zij pasten zich aan de Belgische smaakvoorkeuren aan. Spaghetti werd geserveerd met een flinke portie gehakt en tomatensaus. Deze traditionele bolognesesaus werd in Italië niet bij spaghetti maar veeleer bij verse tagliatelle geserveerd. Lasagne kon niet zonder tomaten en bechamelsaus.
When I feel like the day is great? Pasta. When I feel like I want the day to be great? Pasta. It’s just awesome.
– Jennifer Hyman –
De Italiaanse eethuizen creëerden daarnaast als geen ander een aantrekkelijke sfeer: jongleren bij de houtoven met het pizzadeeg, lege chiantiflessen in rieten mandjes op tafel met een druipende kaars erin, en aan de muur Italiaanse landschappen. Aan zoveel gezelligheid kon de Belg niet weerstaan.
Wij leerden overduidelijk pasta eten door de Italianen. Dus ja, laat ons maar aan het zonnige zuiden van die laars denken wanneer we pasta slurpen.
Zin in pasta nu? Wij hebben diverse klaargemaakte gerechten in ons assortiment, net als droge pasta’s. Kom snel langs, zoals steeds zijn we nog open tot 22u00.