Voor chocoholics betekenen de weken voor Pasen een streling voor oog en tong. In zowat elke winkel hunkeren de kleurige chocolade eieren en figuurtjes ernaar om gegeten te worden. Naast de traditionele chocolade eitjes in zwart, melk en wit vechten diverse andere smaken om zich te laten savoureren.

De oorsprong van onze Belgische obsessie rond chocolade danken we aan de Zwitser Jean Neuhaus die in 1912 in Brussel de eerste praline, oftewel een gevulde chocolade bonbon, fabriceerde. Sinds die dag kent onze fantasie in vullingen geen grenzen meer.

Godendrank

Reeds van in de 17de eeuw vond de cacaoboon, de basisgrondstof voor chocolade, dankzij onze Spaanse overheersers haar weg naar onze markt. Ontdekkingsreiziger Cortez zag een eeuw eerder snel de waarde in van de bittere boon die de grondstof vormde voor de godendrank xocoatl bij de Azteken, een drank die kracht en gezondheid schonk, en introduceerde ze aan het Spaanse hof. Van daaruit verspreidde het dure product zich onder alle Europese edelen. Met de kolonisatie van Congo voorzag koning Leopold III onze chocolatiers van een goedgevulde markt van cacaobonen waardoor we ’s werelds nummer één leverancier van cacao en chocolade werden.

Om onze wereldfaam te behouden, kwam er in 1884 al een wet die bepaalde dat Belgische chocolade een minimum van 35% cacao diende te bevatten. Daarmee werd de kwaliteit van onze chocolade tot de dag van vandaag gewaarborgd.

Afrodisiacum

Het afrodisiacum van de Azteken kreeg in de loop der jaren nog allerlei andere hemelse eigenschappen toegekend. Het eten van chocolade verhoogt het aanmaken van endorfine in de hersenen en daar voelen we ons helemaal gelukzalig door. Diverse al dan niet wetenschappelijke onderzoeken voegden nog heel wat toe aan dit lijstje: gunstig voor de bloeddruk, beschermend voor de huid, verlaging van de kans op hartfalen en stimulatie van de hersenen door toename van het zuurstofgehalte, al moet gezegd dat je voor dit laatste effect de chocolade best combineert met een glaasje rode wijn. Waar of minder waar, doet dat er toe? De liefhebbers van chocolade vinden het goedje gewoon lekker en daar wordt je vanzelf blij van.

‘’ Life is like a box of chocolates….You never know what you´re gonna get.’’

– Forrest Gump –

Ei of haas?

Het ei, bij de oude Germanen symbool van vruchtbaarheid en de komst van de lente, mocht in het Christendom niet gegeten worden tijdens de vastenperiode. De kippetjes daarentegen, voerden hun legproductie net op bij het lengen van de dagen. Met Pasen werd het overschot aan hardgekookte eieren naar hartelust verorberd. En omdat het feest was, mocht een kleurtje niet ontbreken. Gekleurde paaseitjes waren daarmee een feit.

Andere heidense vruchtbaarheidssymbolen zoals de haas en het lam deden via allerlei slinkse wegen hun intrede in het hele paasgebeuren. Eerst nog als broodfiguren en uiteindelijk in chocolade.

Met de toegenomen expertise van de chocolatiers, veranderden de diverse smaken. Traditionele noten-, fruit- en drankvullingen liggen tegenwoordig ingebed tussen snoepsmaken als cuberdon of zelfs meer exotisch klinkende namen. Een gevuld paaseitje met een vleugje chilipeper in, zoals in de oorspronkelijke xocoatl drank, is al lang geen nieuwigheid meer.